Inloggen

Non-verbale communicatie

Stel je voor dat je met iemand nieuws praat en je merkt dat diegene tijdens het gesprek vaak wegkijkt. Hoe reageer je daarop? Ik zal vloeiender beginnen te spreken en probeer zijn aandacht vast te houden.
Ik begin ook mijn blik af te wenden om zijn gedrag na te doen.
Ik stop en vraag of alles in orde is.
Ik let er helemaal niet op en ga verder met het gesprek.
Ik voel me onzeker en begin na te denken of ik iets verkeerd heb gezegd.

Hoe reageer je als iemand tijdens een gesprek heel dichtbij je staat en je persoonlijke ruimte binnendringt? Ik stap een stap terug om ruimte voor mezelf te creëren.
Ik blijf staan, maar ik voel me ongemakkelijk.
Ik gebruik aanraking, bijvoorbeeld een klopje op de schouder, om subtiel grenzen aan te geven.
Ik zal me meer concentreren op de non-verbale signalen van die persoon, zodat ik haar bedoelingen kan begrijpen.
Ik verander snel van onderwerp of situatie om eruit te komen.

Tijdens de discussie kruist iemand plotseling zijn armen en leunt achterover. Wat denk je daarvan? Het kan een defensieve houding of onenigheid betekenen.
Misschien heeft hij het gewoon koud of is hij moe.
Ik wil geen overhaaste conclusies trekken, maar ik kijk liever naar zijn verdere signalen.
Ik verander het onderwerp, omdat ik misschien iets ongepast heb gezegd.
Ik zal doorgaan met vertellen zoals tot nu toe, zonder het te bespreken.

Wat denk je ervan als iemand tijdens een gesprek constant op zijn telefoon kijkt? Hij heeft geen interesse in mij, ik verveel hem.
Misschien wacht hij op een belangrijke boodschap of telefoontje.
Het is ongepast, maar ik geef er liever geen commentaar op.
Ik wacht of hij de telefoon zelf neerlegt, en als dat niet gebeurt, doe ik hetzelfde.
Ik vraag hem rechtstreeks of hem iets stoort of alles in orde is.

Hoe zou je de non-verbale communicatie beschrijven van iemand die tijdens een gesprek vaak zijn of haar gezicht of nek aanraakt? Hij kan nerveus of onzeker zijn.
Misschien je hij ergens jeukig of heeft hij pijn in zijn nek.
Ik negeer het meestal, zodat ik me niet laat beïnvloeden.
Ik let ook op andere signalen om zijn echte emoties te begrijpen.
Ik zal proberen hem te kalmeren door meer begrip te tonen in het gesprek.

Wanneer iemand tijdens het spreken zeer expressieve gebaren gebruikt, welke indruk maakt dat op jou? Het lijkt me dat hij erg enthousiast en gepassioneerd is over het onderwerp.
Het kan overdreven en storend zijn.
Ik let op of zijn gebaren verband houden met de inhoud van zijn woorden.
Ik heb de neiging zijn energie na te volgen en me aan te passen.
Ik concentreer me meer op wat hij zegt dan op zijn gebaren.

Hoe reageer je als iemand tijdens een gesprek zeer langdurig oogcontact maakt? Ik voel me ongemakkelijk en kijk liever weg.
Ik betaal hem oogcontact terug, maar ik probeer het natuurlijk te houden.
Ik beschouw het als een teken van zelfvertrouwen en concentratie.
Ik vraag me af of hij me test of dat hij verborgen bedoelingen heeft.
Het hangt van de situatie af – soms vind ik het indrukwekkend, andere keren kan het vreemd zijn.

Als iemand heel zachtjes praat en je hem nauwelijks kunt horen, wat doe je dan? Ik leun dichterbij om hem beter te horen.
Ik vraag hem om harder te spreken.
Ik pas me aan zijn tempo aan en begin ook zachter te spreken.
Ik observeer of het verband houdt met zijn onzekerheid of gewoon met de gewoonte.
Ik laat het zo, misschien heeft hij een reden om zachtjes te praten.

Wat vind je van iemand die bij het lachen vaak mensen om zich heen aanraakt? Hij is sociaal en open voor fysiek contact.
Het kan een manier zijn om aandacht te krijgen.
Ik probeer erachter te komen of hij/zij het natuurlijk of bewust doet.
Als het me niet uitkomt, laat ik hem subtiel weten dat ik de voorkeur geef aan afstand.
Ik beschouw het als een uiting van zijn vriendelijkheid en verbinding met anderen.

Hoe reageer je als je in een kamer vol mensen bent en je ziet iemand die alleen staat? Ik ga naar hem toe en begin een gesprek.
Ik kijk of iemand anders het initiatief neemt.
Misschien is hij graag alleen, dus laat ik hem met rust.
Ik zal proberen hem subtiel via de groep in het gesprek te betrekken.
Ik voel me een beetje ongemakkelijk en ik weet niet zeker wat het beste is om te doen.