Inloggen

Sommige gesprekken veranderen alles. Maar sommige moeten wij beginnen.

Stel je voor dat je iemand een ongemakkelijke waarheid moet vertellen. Wat doe je als eerste? Ik overweeg of die persoon het überhaupt moet weten.
Ik probeer de zachtste manier te vinden om het te zeggen.
Ik overweeg de impact op onze relatie, maar ik zal de waarheid zeggen.
Eerst schrijf ik het op en wacht ik of ik het nog steeds hetzelfde voel.
Ik zeg het recht voor de raap - waarom wachten met iets dat belangrijk is?

Iemand zegt tegen je: "We moeten praten." Wat is het eerste dat in je opkomt? Probleem. Ik heb zeker iets verpest.
Goed, ik ben benieuwd waar het om gaat.
Ik voel een lichte spanning, maar ook nieuwsgierigheid.
Ik zou liever van tevoren weten waar het over gaat.
Geweldig. Misschien is dit eindelijk het gesprek dat we nodig hadden.

Wat denk je van iemand die niet oprecht antwoordt, maar "strategisch"? Ik begrijp hem, de wereld is niet eenvoudig.
Het hangt ervan af waarom hij het doet.
Ik kan hem niet helemaal vertrouwen.
Misschien is hij bang, misschien heeft iemand het hem geleerd.
Dat vind ik niet leuk - eerlijkheid is de basis.

Als iemand je een vraag zou stellen die heel dichtbij komt, hoe zou je dan reageren? Ik zal antwoorden, maar pas na een tijdje.
Ik maak een grapje - eerst heb ik tijd nodig.
Ik zal de waarheid zeggen, ook al is het niet prettig.
Het hangt ervan af wie het vraagt.
Ik zal eerst proberen te begrijpen wat hij daarmee bedoelt.

Welke gesprek zou je het liefst nooit hoeven te voeren? Over het feit dat ik iemand moet teleurstellen.
Over eigen onzekerheid.
Met iemand aan wie ik pijn heb gedaan.
Over het gevoel dat ik op de verkeerde plek ben.
Met iemand van wie ik niet meer hou.

Wat verhindert je het vaakst om een belangrijk gesprek te beginnen? Angst voor wat er daarna zal gebeuren.
Ik kan het juiste moment niet vinden.
Ik denk dat het niet zo belangrijk is.
Ik wil niemand pijn doen.
Ik betwijfel of die ander mij zal begrijpen.

Wat doe je als iemand tijdens een gesprek begint te huilen? Ik zwijg en geef hem ruimte.
Ik voel verantwoordelijkheid – wat heb ik verkeerd gezegd?
Ik probeer een steun te zijn, niet te oordelen.
Ik neem het initiatief en verzacht de toon.
Ik zal iets menselijks zeggen, misschien een beetje humoristisch.

Wanneer heb je voor het laatst iets gezegd dat de relatie heeft veranderd? Toen ik iets toegaf.
Toen ik iemand oprecht verdedigde.
Toen ik iets noemde dat lange tijd in de lucht hing.
Toen ik zei "sorry".
Toen ik iemand liet merken dat hij of zij me iets waard was.

Wat betekent het voor jou om echt met iemand te "praten"? Maskers afdoen.
Luisteren zonder de noodzaak om meteen te reageren.
Bereid zijn om kwetsbaarheid te tonen.
Zich veroorloven om het niet eens te zijn en in verbinding te blijven.
Voelen dat de ander me echt hoort.

Met wie zou je een gesprek moeten (of willen) voeren dat nog niet heeft plaatsgevonden? Met iemand uit de familie.
Alleen met mezelf.
Met de vriend die ik ben verloren.
Met de persoon aan wie ik niet kon zeggen "dank je wel".
Met iemand tegen wie ik nooit de waarheid heb gezegd.