Inloggen

Kleine rituelen die vriendschappen versterken

Stel je voor dat je 10 minuten hebt met een vriend die je lange tijd niet hebt gezien. Hoe ga je die tijd eerst gebruiken? We zullen terugdenken aan iets dat ons altijd aan het lachen maakte.
Ik vraag hem hoe het met hem gaat - oprecht, zonder beleefde pose.
Ik stel een gezamenlijke stilte met koffie voor – woorden zijn niet nodig.
Ik begin te vertellen over mijn nieuwtjes, zodat we weten waar we staan.
Onzeker glimlach ik - het duurt even voordat ik in de juiste stemming kom.

Welk symbool beschrijft jouw vriendschappen het beste? Lucifer – vonk die iets aansteekt.
Dekentje - iets dat warmt en beschermt.
Spiegel – toont wat ik niet altijd wil zien.
Brug – verbindt, ook al zijn we ver weg.
Kompas - navigeert me als ik verdwaal.

Een vriend schrijft je een kort bericht zonder context: "Ik dacht net aan je." Wat komt er als eerste in je op? Er gebeurt iets - misschien heeft hij hulp nodig.
Lieve. Ik heb ook aan hem/hen gedacht.
Ik weet niet wat erachter zit. Ik wacht op wat er verder gebeurt.
Dat zal me blij maken – ik zal hem/haar meteen iets hartelijks terugschrijven.
Ik glimlach, maar laat het zo. Ik weet niet wat ik terug moet schrijven.

Wat betekent een herhaald gezamenlijk gebaar voor jou - zoals een handdruk, een favoriete toast, een gezamenlijke wandeling? Het is een anker in de tijd dat ons vasthoudt.
Het herinnert me eraan dat ik niet alleen ben.
Eerder een symbool dan een behoefte - de woorden zijn belangrijk.
Het hangt ervan af hoe mijn dag is - soms stoort het me.
Het is mooi, maar ik beschouw het meestal als vanzelfsprekend.

Je vriend wil je regelmatig een "gedachte van de week" sturen. Hoe zie je dat? Het is diep – ik waardeer het initiatief.
Ik ben benieuwd wat het me zal brengen.
Het hangt ervan af of ik daar tijd en zin voor heb.
Ik begrijp niet helemaal waarom hij/zij het wil doen.
Ik zal het waarderen, ook al zal ik misschien niet reageren.

Hoe zou je reageren als je vriend(in) regelmatig "onze maandag" voorstelt - de dag waarop jullie bellen? Super idee – ik hou van zulke rituelen.
Ik zal blij zijn als het geen verplichting is.
Het hangt ervan af of het natuurlijk of geforceerd zal zijn.
Ik wil niet gebonden zijn aan een exacte tijd - ik geef de voorkeur aan spontaniteit.
Ik zal het eerder afwijzen – ik voel de behoefte aan regelmaat niet.

Stel je voor dat jij en je vriend een traditie hebben: jullie geven elkaar altijd iets kleins als jullie elkaar zien. Wat voel je? Warmte - kleine dingen dragen grote betekenissen.
Druk – wat als ik eens niets meebreng?
Plezier – ik beschouw het als een onderdeel van het spel.
Tegenstrijdigheid – ik ben niet zeker of het oprecht is.
Neutraal - het maakt me niet zoveel uit.

Een vriend stuurt je een oude foto van jullie tweeën van een uitje. Wat zal je innerlijke reactie zijn? Warm – ik herinner me meteen dat moment.
Reflexief - ik denk na hoe de dingen sindsdien zijn veranderd.
Formeel – bedankt, maar het betekent niet veel voor mij.
Verbaasd - ik had het niet verwacht, maar het is aangenaam.
Gemengd – ik heb de neiging om fouten in herinneringen te zoeken.

Stel je voor dat je vriend je een klein gebaar heeft geleerd - bijvoorbeeld een klopje op de schouder als teken van steun. Hoe zou je het gebruiken? Ik zal het als een intiem geheim tussen ons houden.
Ik begin het ook met anderen te gebruiken - ik verspreid het verder.
Alleen als de situatie daarvoor geschikt is.
Ik zal het vergeten, tenzij het me eraan herinnert.
Het roept onverwachte emoties bij me op - ik ben er niet zeker van.

Als je een nieuwe vriendschapsritueel zou moeten bedenken, wat zou dat dan zijn? Gedeeld stil onder de sterren eens per maand.
Korte spraakbericht elke zondagavond.
Bedenkelijke groet die niemand anders gebruikt.
Dankbaarheidsnotitieboek dat we doorgeven.
Gezamenlijke uitdaging – bijvoorbeeld een maand zonder klagen.