Logowanie

Opanuj sztukę komunikacji w życiu osobistym i zawodowym.

Wyobraźcie sobie, że jesteście na ważnym spotkaniu i ktoś ciągle przerywa. Jak zareagujecie? Zachowam spokój, pozwolę mu dokończyć, a potem stanowczo, ale grzecznie, wyrażę swoją opinię.
Delikatnie zasugeruję, że chciałbym dokończyć myśl i kontynuuję opowiadanie.
Zacznę mówić głośniej i asertywnie, aby odzyskać uwagę.
Zostawię to tak, nie lubię konfliktów i nie chcę zaostrzać sytuacji.
Zrobię sobie mentalną notatkę o jego zachowaniu i później omówię to z nim na osobności.

Kiedy z kimś się nie rozumiesz, jaki jest dla ciebie naturalny pierwszy krok? Staram się lepiej go zrozumieć i zadaję pytania wyjaśniające.
Użyję humoru, aby rozluźnić napięcie i znaleźć wspólny język.
Zachowam dystans i ocenię, czy ma sens kontynuować dyskusję.
Delikatnie przeforsuję swoje zdanie i obserwuję, jak zareaguje.
Wolę się wycofać, nie lubię napiętych rozmów.

Jak reagujesz, gdy ktoś niespodziewanie przywłaszcza sobie twój pomysł? Zostanę spokojny, ale przy następnej okazji wyraźnie dam do zrozumienia, że był mój.
Natychmiast go skonfrontuję i zażądam uznania.
Poczuję frustrację, ale zostawię to tak – karma się tym zajmie.
Wybiorę strategiczne podejście i postaram się zdobyć uznanie przez czyny, a nie słowa.
Rozważę, czy to było zamierzone, czy tylko nieporozumienie, i zdecyduję się w zależności od sytuacji.

Wyobraźcie sobie, że musicie komuś przekazać nieprzyjemną prawdę. Jak to zrobicie? Wybiorę odpowiedni czas i miejsce, aby miał jak najłatwiej.
Powiem to wprost i bez owijania w bawełnę, szczerość to najlepsza droga.
Złagodzę komunikat i skupię się na pozytywnych aspektach.
Najpierw przygotuję go emocjonalnie, aby lepiej poradził sobie z sytuacją.
Odłożę to jak najbardziej, aby nie musiał być tym złym.

W jaki sposób dajecie do zrozumienia, że naprawdę kogoś słuchaliście? Parafrazuję jego słowa, aby pokazać, że zrozumiałem.
Kiwnę głową i od czasu do czasu mówię coś zachęcającego.
Podsumuję, co powiedział, i dodam swoje zdanie.
Zadams pytanie, które pokaże, że uchwyciłem istotę.
Odpowiem krótko, aby pokazać, że rozumiem, ale nie wchodzę w szczegóły.

Jak reagujesz, gdy ktoś w kłótni używa emocjonalnych argumentów zamiast faktów? Spokojnie mu wyjaśnię, że dobrze byłoby trzymać się faktów.
Użyję racjonalnej argumentacji, ale nie narzucam swojego zdania.
Pozwalam mu opowiedzieć, a w jego słowach szukam istoty.
Dostosuję się do jego emocji i spróbuję go uspokoić.
Jeśli widzę, że rozmowa nie posuwa się do przodu, kończę ją.

Jeśli znajdziesz się w sytuacji, w której musisz mówić przed nieznaną grupą ludzi, co zrobisz? Głęboko wdycham i koncentruję się na tym, co chcę powiedzieć.
Zacznę od dowcipu lub osobistego doświadczenia, aby przełamać bariery.
Z góry przygotuję strukturę i będę się jej trzymać.
Patrzę na publiczność i staram się nawiązać kontakt wzrokowy.
Skoncentruję się na swoim głosie i mowie ciała, aby sprawiać wrażenie pewnego siebie.

Jeśli ktoś zada ci niespodziewane i nieprzyjemne pytanie publicznie, jak sobie z tym poradzisz? Zachowam spokój i odpowiem przemyślanie, nawet jeśli potrzebuję chwili na zastanowienie.
Zareaguję z humorem, aby rozładować sytuację.
Szczerze powiem, że teraz nie mam na to odpowiedzi, ale wrócę do tego później.
Odpowiem krótko i przekieruję temat gdzie indziej.
Jeśli pytanie jest niestosowne, dam znać, że nie jest odpowiednie, aby o to pytać.

Co robisz, gdy ktoś przekręca twoje słowa? Oprę się na faktach i dowodach, aby to wyjaśnić.
Zwrócę mu na to uwagę bezpośrednio i poproszę o wyjaśnienie.
Staram się zrozumieć jego motywację i dostosuję swoje podejście.
Jeśli to nic poważnego, zostawię to tak, niech myśli, co chce.
Zabawnie to obrócę, aby wyeliminować napięcie.

Jak się czujesz, gdy ktoś nie zwraca uwagi na to, co mówisz? Nieprzyjemnie, ale spróbuję zmienić sposób komunikacji, aby zainteresować moją myśl.
Wkurza mnie to i wyraźnie to pokażę.
Biorę to jako sygnał, że go to nie interesuje, i nie staram się dalej.
Przeanalizuję, czy mówię wystarczająco interesująco, i dostosuję styl wypowiedzi.
Ignoruję to i kontynuuję zgodnie z planem.