Logowanie

Jak wspierać dzieci w rozwoju ich interakcji osobistych i społecznych

Jak byście się czuli, gdybyście byli dzieckiem, które ma problem z nawiązywaniem kontaktu z innymi dziećmi? Jako osamotniony i niepewny, ale starałbym się szukać wsparcia.
Frustrowany, może zamknąłbym się w sobie i unikał spotkań z innymi.
Rozczarowany, bo czułbym, że coś nie działa.
Zdegustowany, ale może szukałbym innego sposobu, aby połączyć się z innymi.
Bałbym się, że inni by mnie ignorowali lub nie rozumieli.

Kiedy myślisz, że dziecko zdobędzie większą odwagę w komunikacji z rówieśnikami? Kiedy będzie miał przy sobie kogoś, kto pomoże mu przezwyciężyć strach.
Kiedy nauczy się, że jego zdanie i emocje są wartościowe.
Kiedy poczuje się bezpiecznie i nie będzie miała wrażenia, że jest osądzana.
Kiedy będzie otrzymywał zrozumienie i pozytywną informację zwrotną od innych.
Kiedy zobaczy, że jego obecność i słowa mają wpływ na innych.

Jak byś wsparł dziecko, które boi się nawiązywać kontakt z nowymi ludźmi? Prowadził(a) bym go do małych kroków, aby nie bał się nowych wyzwań.
Zachęcił(a) bym go, aby zaczął od prostych rozmów i stopniowo się odważył.
Spróbował(a)bym go zaangażować w zajęcia grupowe, gdzie czuł(a)by się wspierany(a).
Wsparł(a) bym go w tym, aby uświadomił sobie swoje mocne strony.
Pokazał(a) bym mu, że dorośli również mogą mieć obawy związane z komunikacją i że to jest naturalne.

Jak byś zareagował, gdyby dziecko zaczęło mieć problemy w interakcji z innymi dziećmi na wycieczce? Starał(a) bym się z nim porozmawiać i zrozumieć, co go trapi.
Spróbował(a)bym dać mu przestrzeń na wyrażenie swoich uczuć, aby nie czuł się pod presją.
Okazał(a) bym mu zrozumienie i pokazał(a) bym mu, że może być lepiej.
Opowiedział(a) bym mu o swoich doświadczeniach i jak sobie z tym poradziłem(a).
Zachęcił(a) bym go, aby spróbował zdobyć przyjaciół w trakcie wycieczki, jednocześnie dając mu wsparcie.

Jak myślisz, jak dziecko powinno reagować, jeśli ktoś z innych dzieci nie zwraca na nie uwagi lub je ignoruje? Powinno się spróbować zrozumieć powód i nie brać tego osobiście.
Powinno spróbować zaangażować się w inny sposób, aby przyciągnąć uwagę.
Powinno poszukać pomocy u dorosłego, który rozwiązałby sytuację.
Powinno spróbować znaleźć inną grupę dzieci, z którą mogłoby komunikować się.
Należy się zastanowić, czy szukanie uwagi jest w porządku, czy ma inny powód.

Jak byś zachęcił dziecko, które nie czuje się częścią grupy rówieśników? Zaproponował(a) bym mu, aby podzielił się swoimi zainteresowaniami i zaczął szukać wspólnych tematów.
Starał(a) bym się go zmotywować, aby nie bał się być sobą i nie udawał.
Spróbował(a) bym go zapewnić, że każda grupa jest inna i że w porządku jest być innym.
Pomogł(a)bym mu znaleźć aktywność, która go interesuje, i gdzie mógłby nawiązać kontakt.
Pokazał(a) bym mu, że to wymaga czasu i że stopniowo znajdzie swoją grupę.

Jak myślisz, jak dziecko powinno reagować, gdy widzi inne dziecko, które jest samotne? Powinno się spróbować być przyjaznym i zbliżyć się do niego.
Powinno się zapytać, czy potrzebuje pomocy, czy chce dołączyć.
Powinno spróbować stworzyć jakąś aktywność, która by go zaangażowała.
Powinno zachowywać się z szacunkiem i nie ingerować, jeśli dziecko nie chce towarzystwa.
Powinno się o tym porozmawiać z dorosłym, jeśli ma się wrażenie, że coś jest nie tak.

Jaki powinien mieć dorosły podejście, aby wspierać dzieci w ich zdolności do rozwiązywania konfliktów w grupie? Powinien im pokazać, jak prowadzić konstruktywny dialog i słuchać siebie nawzajem.
Powinien stworzyć im bezpieczne środowisko, w którym mogą wyrażać swoje uczucia i opinie.
Powinien im pomóc zrozumieć konsekwencje ich działań i wspierać ich w odpowiedzialności.
Powinien zachęcać dzieci do wspólnego angażowania się w rozwiązywanie problemu.
Powinien im pokazać, jak uzyskać feedback i uczyć się na doświadczeniach.

Jak myślisz, jak dziecko powinno reagować na sukces w interakcji z innymi dziećmi? Powinno się chwalić i być dumnym ze swojej zdolności do wyrażania siebie.
Powinno to być uważane za naturalną część jego codziennego życia.
Powinno to być traktowane jako motywacja do dalszego doskonalenia.
Powinno się podzielić tym sukcesem z innymi i wspólnie go świętować.
Powinno być wdzięczne za okazję, która się mu nadarzyła.

Jak byś wsparł dziecko, które boi się być w centrum uwagi? Zaproponował(a) bym mu, aby zaczął w małych grupach, gdzie będzie się czuł bezpiecznie.
Pomógłbym mu zrozumieć, że uwaga nie jest koniecznie negatywna.
Pokazał(a) bym mu, że może być liderem w czymś, co go interesuje.
Zachęcił(a) bym go, aby najpierw dołączył do innych i stopniowo stał się bardziej aktywnym.
Dawał(a) bym mu przestrzeń i czas na przyzwyczajenie się do uwagi, bez presji.