Logowanie

Komunikacja niewerbalna

Wyobraź sobie, że rozmawiasz z kimś nowym i zauważasz, że podczas rozmowy często odwraca wzrok. Jak na to reagujesz? Zacznę mówić płynniej i postaram się utrzymać jego uwagę.
Zacznę również odwracać wzrok, aby naśladować jego zachowanie.
Zatrzymam się i zapytam, czy wszystko w porządku.
W ogóle tego nie zauważam i kontynuuję rozmowę.
Czuję się niepewnie i zaczynam myśleć, czy nie powiedziałem czegoś źle.

Jak reagujesz, gdy ktoś podczas rozmowy stoi bardzo blisko i narusza twoją osobistą strefę? Cofnę się o krok, aby stworzyć sobie przestrzeń.
Zostanę stać, ale czuję się niekomfortowo.
Wykorzystam dotyk, na przykład klepnięcie w ramię, aby delikatnie zasugerować granice.
Zacznę bardziej koncentrować się na niewerbalnych sygnałach tej osoby, aby zrozumieć jej intencje.
Szybko zmienię temat lub sytuację, aby się z tego wydostać.

Podczas dyskusji ktoś nagle skrzyżuje ręce i odchyli się do tyłu. Co o tym myślisz? Może to oznaczać postawę obronną lub brak zgody.
Może mu tylko zimno albo jest zmęczony.
Nie chcę wyciągać pochopnych wniosków, wolę obserwować jego dalsze sygnały.
Zmienię temat, ponieważ może powiedziałem coś niewłaściwego.
Będę kontynuować opowiadanie jak dotąd, nie rozwiązując tego.

Kiedy ktoś podczas rozmowy nieustannie sprawdza telefon, co o tym myślisz? Nie interesuje się mną, nudzę go.
Może czeka na ważną wiadomość lub rozmowę.
To jest niegrzeczne, ale wolę tego nie komentować.
Poczekam, czy telefon odłoży się sam, a jeśli nie, zrobię to samo.
Zapytam go bezpośrednio, czy coś go niepokoi, czy wszystko w porządku.

Jak opisałbyś niewerbalną komunikację osoby, która podczas rozmowy często dotyka twarzy lub szyi? Może być nerwowy lub niepewny.
Może coś go swędzi lub boli go szyja.
Zwykle tego nie zauważam, aby się nie dać wpłynąć.
Obserwuję także inne sygnały, aby zrozumieć jego prawdziwe emocje.
Spróbuję go uspokoić, okazując więcej zrozumienia w rozmowie.

Kiedy ktoś podczas mówienia używa bardzo wyrazistych gestów, jakie to na tobie robi wrażenie? Wydaje mi się, że jest bardzo entuzjastyczny i zaangażowany w temat.
Może to być przesadne i zakłócające.
Zauważam, czy jego gesty są związane z treścią jego słów.
Mam tendencję naśladować jego energię i dostosować się.
Skupię się bardziej na tym, co mówi, niż na jego gestykulacji.

Jak reagujesz, gdy ktoś podczas rozmowy utrzymuje bardzo długi kontakt wzrokowy? Czuję się niekomfortowo i wolę odwrócić wzrok.
Odwzajemnię mu kontakt wzrokowy, ale staram się go utrzymać naturalnym.
Postrzegam to jako znak pewności siebie i koncentracji.
Zastanawiam się, czy mnie sprawdza, czy ma jakieś ukryte intencje.
Zależy od sytuacji – czasami mnie to imponuje, innym razem może być dziwne.

Kiedy ktoś mówi bardzo cicho i ledwo go słychać, co zrobisz? Nachylam się bliżej, aby lepiej go usłyszeć.
Poproszę go, aby mówił głośniej.
Dostosuję się do jego tempa i również zacznę mówić łagodniej.
Obserwuję, czy to ma związek z jego niepewnością, czy tylko z przyzwyczajeniem.
Zostawię to tak, może ma powód, by mówić cicho.

Co myślisz o człowieku, który przy śmiechu często dotyka ludzi wokół siebie? Jest towarzyski i otwarty na kontakt fizyczny.
Może to być sposób, jak zwrócić na siebie uwagę.
Staram się dowiedzieć, czy robi to naturalnie, czy świadomie.
Jeśli mi to nie odpowiada, delikatnie mu dam do zrozumienia, że wolę dystans.
Postrzegam to jako wyraz jego przyjacielskiego nastawienia i połączenia z innymi.

Jak reagujesz, gdy jesteś w pokoju pełnym ludzi i zauważysz kogoś, kto stoi sam? Podejdę do niego i zacznę rozmowę.
Obserwuję, czy ktoś inny podejmie inicjatywę.
Może lubi być sam, więc zostawię go w spokoju.
Postaram się go niepostrzeżenie włączyć do rozmowy przez grupę.
Czuję trochę zakłopotania i nie jestem pewien, co byłoby najlepsze do zrobienia.