Logowanie

Wpływ emocji na podejmowanie decyzji

Wyobraź sobie, że dostajesz ofertę pracy z wysoką pensją, ale w dziedzinie, która cię nie spełnia. Jak reagujesz? Czuję wewnętrzny niepokój, ale logicznie uzasadniam sobie, że to właściwa decyzja.
Od razu wiem, że to nie jest dla mnie – intuicja mi mówi, żebym to odrzucił/a.
Najpierw zapytam kogoś bliskiego o zdanie, aby mieć pewność.
Analizuję ryzyka i możliwości, ale ostatecznie zdecyduję według uczucia.
Poczekam, aż będę miał jasność, i zdecyduję się w zależności od sytuacji.

Jeśli musisz podjąć decyzję między dwiema opcjami i nie wiesz, co zrobić, co zrobisz? Sporządzę listę za i przeciw i wybiorę bardziej racjonalne rozwiązanie.
Daję sobie przestrzeń, aby moja intuicja mogła się ujawnić.
Poczekam na pierwszy impuls, który czuję, i tym się kieruję.
Skonsultuję się z kimś, kto ma więcej doświadczenia.
Rozważę fakty, ale na końcu zadam sobie pytanie: „Co mówi mi moje uczucie?”

Jak reagujesz, gdy czujesz silną emocję (złość, radość, strach) przed ważną decyzją? Zrobię przerwę, aby się uspokoić, i zdecyduję się dopiero potem.
Pozwalam emocjom działać i obserwuję, dokąd mnie prowadzą.
Zastanawiam się, czy ta emocja nie wpływa na moje racjonalne myślenie.
Emocje są moim kompasem – jeśli coś mocno czuję, ma to znaczenie.
Staram się odłożyć emocje na bok i skupić się na faktach.

Kiedy ktoś mocno argumentuje przeciwko twojej decyzji, jak reagujesz? Bronię swojej decyzji logicznymi faktami.
Słucham i obserwuję, czy coś mi „nie pasuje” w jego argumentach.
Zastanowię się, jak się przy tym czuję – jeśli nie czuję się dobrze, coś jest nie tak.
Jeśli ma racjonalne argumenty, być może przemyślę swoją decyzję.
Zadaję sobie pytanie, czy to, co wybrałem/wybrałam, wciąż czuję jako słuszne.

Przy zakupie drogiej rzeczy (samochód, dom) na podstawie czego podejmujesz decyzję? Szukam faktów, recenzji i porównuję.
Zaczekam, aż poczuję wyraźną odpowiedź.
Idę w to, jeśli mam natychmiastowe dobre samopoczucie.
Skonsultuję się z kimś, kto ma doświadczenie.
Najpierw analizuję, ale decydujące słowo ma ostatecznie moje wewnętrzne uczucie.

Jeśli masz do kogoś „złe przeczucie”, nawet jeśli nie masz na to dowodów, jak reagujesz? Szukam dowodów, aby upewnić się, że jest to uzasadnione.
Ufam swojej intuicji i uważam na siebie.
Badam, czy moje uczucie nie wynika z własnych uprzedzeń.
Jeśli uczucie się powtarza, zacznę zachowywać się ostrożniej.
Nie ignoruję tego, ale potrzebuję więcej informacji do ostatecznej oceny.

Ważna zmiana w życiu (np. przeprowadzka, nowa praca). Jak podejmujesz decyzję? Stworzę plan i podejmuję decyzje na podstawie logicznych czynników.
Zostawię sobie czas, aby decyzja mogła się we mnie osadzić.
Jeśli mam z tego silne uczucie (pozytywne lub negatywne), jest to dla mnie decydujące.
Najpierw analizuję, ale jeśli czuję wewnętrzny opór, wolę w to nie iść.
Obserwuję, co mówi mi ciało – jeśli czuję niepokój, wiem, że coś jest nie tak.

Wyobraź sobie, że musisz zdecydować między dwiema ofertami – jedna jest logicznie korzystniejsza, druga „bardziej ci odpowiada”. Co zrobisz? Wybiorę logicznie korzystniejszą opcję.
Zastanowię się, dlaczego druga opcja bardziej mi odpowiada – może kryje się w tym ukryty powód.
Jeśli moje uczucie jest silne, zdecyduję się na tę opcję, nawet jeśli logika nie widzi tego tak samo.
Wezmę sobie czas i zobaczę, która opcja mnie zainteresuje później.
Zrobię test – jeśli wyobrażę sobie, że zdecydowałem/łam się na jedną, jak się czuję?

Która sytuacja bardziej cię frustruje? Kiedy nie mam wystarczających informacji, aby podjąć decyzję.
Kiedy czuję, że coś jest nie tak, ale nie potrafię tego logicznie wytłumaczyć.
Kiedy moje serce mówi coś innego niż rozum.
Kiedy mam zbyt wiele możliwości i nie wiem, którą wybrać.
Kiedy muszę podjąć decyzję szybko, bez możliwości głębszej analizy.

Co uważasz za swoje najsilniejsze źródło przy podejmowaniu decyzji? Myślenie analityczne i fakty.
Zdolność dostrzegania subtelnych sygnałów i energii sytuacji.
Pierwszy impuls i emocjonalne reakcje.
Doświadczenia i intuicja z przeszłości.
Kombinacja rozumu i uczuć – zależy od sytuacji.