Logowanie

Umiejętność radzenia sobie ze stresem

Wyobraź sobie, że czeka cię trudna sytuacja, na którą nie czujesz się przygotowany. Co przychodzi ci na myśl jako pierwsze? Szukam rozwiązania i koncentruję się na konkretnych krokach.
Czuję presję i muszę się wycofać w prywatność, aby przemyśleć, co dalej.
Szukam kogoś, kto by mi pomógł lub doradził.
Zaczynam czuć nerwowość, ale staram się ją stłumić i działać.
Pozwalam rzeczom płynąć, wierzę, że wszystko jakoś się ułoży.

Jak reagujesz, gdy znajdziesz się w sytuacji kryzysowej i nie zdążysz wykonać ważnego zadania? Priorytetyzuję, rozwiązuję istotne sprawy, a resztę zostawiam na później.
Doświadczam stresu i mogę czuć się sparaliżowany.
Znajdę wsparcie i deleguję, jeśli to możliwe.
Zmobilizuję się, moja wydajność w kryzysach paradoksalnie się poprawia.
Westchnę, ale ostatecznie jakoś sobie poradzę, choć z uczuciem wyczerpania.

Jeśli ktoś krytykuje twoją pracę, jak się czujesz? Biorę to jako okazję do poprawy i analizuję, czy ma rację.
Będzie mnie to boleć, ale staram się tego nie okazywać.
Szukam w krytyce ukrytych intencji i zastanawiam się, dlaczego to mówi.
Czuję niesprawiedliwość, ale staram się zachować spokój.
Bierze mnie to emocjonalnie, myślę o tym jeszcze długo po tym.

Jak reagujesz na nieprzewidziane problemy, które zakłócają twoje plany? Szukam alternatywnych rozwiązań i dostosowuję się do sytuacji.
Czuję podrażnienie, ale staram się nim nie dać się zdominować.
Mam tendencję obwiniać zewnętrzne okoliczności lub innych ludzi.
Czuję niepokój, mam potrzebę analizować to w szczegółach.
Daję się ponieść emocjom, ale z czasem się uspokajam.

Kiedy czujesz, że coś cię długoterminowo stresuje, co zrobisz? Znajdę sposoby, jak zredukować stres lub z nim pracować.
Wycofuję się w siebie i staram się to przetrwać.
Szukam kogoś, z kim mogę o tym porozmawiać.
Zacznę bardziej angażować się w aktywność fizyczną lub coś, co mnie zajmie.
Ignoruję to, dopóki mnie to całkowicie nie pokona.

Kiedy czujesz się pod presją, jaki sposób relaksu najbardziej ci pomaga? Aktywność fizyczna – bieganie, sport, spacer.
Rozmowa z bliską osobą, która mnie rozumie.
Muzyka, film, książka lub inne sztuki.
Muszę być sam i poświęcić się swoim myślom.
Czasami sięgam po czymś niezdrowym, co przynosi mi natychmiastową ulgę.

Jak zachowujesz się w sytuacjach, gdy w zespole panuje duże napięcie? Staram się być tym, kto uspokaja sytuację i rozwiązuje ją racjonalnie.
Zazwyczaj staram się trzymać z boku i nie ingerować.
Napięcie na mnie wpływa, ale uważam, żeby nie działać impulsywnie.
Mam tendencję wybuchać, gdy czuję się zepchnięty w kąt.
Czuję się nieprzyjemnie, ale z czasem sytuacja zawsze jakoś się wyjaśnia.

Wyobraź sobie, że przeżywasz okres pełen stresu i chaosu. Jakie myśli najczęściej przebiegają ci przez głowę? Jak mogę skutecznie poradzić sobie z tą sytuacją?
Już nie mogę się doczekać, aż to się skończy, nie wiem, jak długo jeszcze to wytrzymam.
Dlaczego to się dzieje? Co mogłem zrobić inaczej?
Muszę to jakoś przetrwać, nie mogę sobie pozwolić na okazanie słabości.
Każdy ma swoje problemy, nie ma sensu tego rozwiązywać.

Kiedy znajdziesz się w emocjonalnie trudnej sytuacji, jak reaguje twoje ciało? Skupiam się na oddechu i staram się fizycznie zrelaksować.
Zaczynam odczuwać napięcie, szczególnie w szyi i ramionach.
Mam przyspieszone tętno, pocą mi się ręce.
Czasami czuję nerwowość żołądka lub brak apetytu.
Zazwyczaj tego nie zauważam, ale po pewnym czasie czuję zmęczenie.

Jakie masz podejście do własnych emocji w sytuacjach stresowych? Staram się je rozpoznać i świadomie z nimi pracować.
Trzymam je pod kontrolą, nie chcę, żeby mnie zdominowały.
Czasami mnie zaskakują, ale staram się je zrozumieć.
Nie zawsze potrafię ich zrozumieć, często reaguję impulsywnie.
Wolę je tłumić i skupić się na rozwiązaniach.