Logowanie

Wpływ emocji na podejmowanie decyzji

Wyobraź sobie, że stoisz przed ważną decyzją, ale czujesz silną niepewność. Co zrobisz jako pierwsze? Skupiam się na swoich uczuciach i staram się zrozumieć, dlaczego tak się czuję.
Szukam racjonalnych argumentów, aby stłumić niepewność.
Radzę się z kimś, komu ufam, aby uzyskać inny punkt widzenia.
Odłożę decyzję i poczekam, aż poczuję się pewniej.
Mimo niepewności decyduję impulsywnie, aby mieć to za sobą.

Przy wyborze między dwiema opcjami bardziej wpłynie na ciebie… To, co we mnie wywołuje lepsze uczucie, chociaż nie potrafię wyjaśnić dlaczego.
Racjonalna analiza faktów, emocje zostawiam na boku.
Doświadczenia z przeszłości, które pozostawiły we mnie silne wrażenie.
Opinie innych ludzi, którzy odnieśli sukces w podobnej sytuacji.
Moje aktualne nastroje – czasami ryzykuję, innym razem się powstrzymuję.

Kiedy podejmujesz decyzję, której później żałujesz, jak reagujesz? Szukam powodów, dlaczego to wcale nie było aż tak złe.
Uczę się z tego i staram się następnym razem postępować inaczej.
Czuję silną winę i ciągle o tym myślę.
Obwiniam zewnętrzne okoliczności lub innych ludzi.
Szybko to wypuszczam z głowy i idę dalej.

Jak reagujesz, gdy silna emocja (np. złość, radość, strach) wpływa na twoje decyzje? Uświadomię ją sobie, ale pozwolę jej płynąć, nie dając się jej opanować.
Użyję jej jako siły napędowej do szybkiego działania.
Staram się ją tłumić i decydować tylko rozumowo.
Poczekam, aż emocje ustąpią, a dopiero potem zdecyduję.
Czucie mi podpowiada, co jest właściwe, i kieruję się nim.

Który scenariusz jest ci najbliższy przy rozwiązywaniu sytuacji konfliktowej? Najpierw analizuję swoje emocje, a potem szukam rozwiązania.
Działam natychmiast zgodnie z tym, co w danej chwili czuję.
Zauważam emocje drugiej strony i staram się je uspokoić.
Utrzymuję dystans, aby emocje mnie nie wpłynęły.
Unikam od decyzji, dopóki sytuacja sama się nie uspokoi.

Co dla ciebie oznacza „intuicyjne podejmowanie decyzji”? Zaufanie w pierwotne uczucie, nawet jeśli nie mam wszystkich informacji.
Ukryte przetwarzanie doświadczeń, które pomaga mi bez zastanawiania.
Coś, co może być przydatne, ale zawsze to weryfikuję faktami.
Niesolidny sposób podejmowania decyzji, emocje mogą oszukiwać.
Umiejętność, którą należy świadomie rozwijać.

Jeśli musisz podjąć decyzję pod presją, jak sobie z tym radzisz? Skupię się na tym, co czuję, i pozwolę, aby to mnie prowadziło.
Stworzę szybką strategię na eliminację emocji.
Znajdę kogoś, kto pomoże mi uspokoić sytuację.
Decyduję się instynktownie i mam nadzieję na najlepszy wynik.
Staram się odłożyć sytuację, aby zyskać więcej czasu.

Jak się zachowujesz, gdy stajesz w obliczu dużej zmiany w życiu? Czuję falę emocji, ale staram się je zrozumieć i dostosować się.
Kieruję się planem i logiką, aby wyeliminować niepewność.
Mam tendencję unikać zmian, chyba że jest to konieczne.
Działam impulsywnie i daję się prowadzić sytuacją.
Polegam na wsparcie bliskich, którzy pomagają mi to przetrwać.

Jeśli masz wrażenie, że podjąłeś złą decyzję, co zrobisz dalej? Zastanę się nad tym, czego się nauczyłem, i idę dalej.
Staram się szybko naprawić sytuację, nawet jeśli wiąże się to z dodatkowymi ryzykami.
Szukam wsparcia lub porady, aby znaleźć najlepsze rozwiązanie.
Tłumię uczucie porażki i staram się o tym nie myśleć.
Obwiniam się i odtwarzam w głowie wszystkie możliwe scenariusze.

Jaki jest twój stosunek do inteligencji emocjonalnej przy podejmowaniu decyzji? Jest kluczowa – bez niej podejmowane są błędne decyzje.
Może pomóc, ale trzeba ją łączyć z myśleniem analitycznym.
Emocje są przeszkodą – właściwe decyzje są kwestią logiki.
Nie jestem pewien, ale kieruję się raczej swoimi uczuciami.
Uważam, że emocje mogą pomóc tylko w sprawach osobistych.