Logowanie

Niektóre rozmowy zmieniają wszystko. Ale niektóre musimy zacząć my.

Wyobraź sobie, że musisz komuś powiedzieć nieprzyjemną prawdę. Co zrobisz jako pierwsze? Rozważę, czy ta osoba w ogóle musi to wiedzieć.
Staram się znaleźć jak najdelikatniejszy sposób, aby to powiedzieć.
Rozważam wpływ na nasz związek, ale powiem prawdę.
Najpierw to zapiszę i poczekam, czy wciąż to tak samo czuję.
Powiem to wprost – po co zwlekać z czymś, co jest ważne?

Ktoś ci powie: „Musimy porozmawiać.” Co pierwsze przychodzi ci do głowy? Problem. Na pewno coś zepsułem.
Dobrze, jestem ciekawy, o co chodzi.
Czuję lekkie napięcie, ale także ciekawość.
Wolałbym wiedzieć z góry, o czym to ma być.
Świetnie. Może to w końcu ta rozmowa, której potrzebowaliśmy.

Kiedy ktoś nie odpowiada szczerze, ale "strategicznie", co o nim myślisz? Rozumiem mu, świat nie jest prosty.
To zależy od tego, dlaczego to robi.
Nie wiem mu całkowicie zaufać.
Pewnie się boi, może ktoś go tego nauczył.
Nie podoba mi się – szczerość jest podstawą.

Jeśli ktoś zada ci pytanie, które bardzo cię dotknie, jak zareagujesz? Odpowiem, ale dopiero po chwili.
Zartuję – najpierw potrzebuję czasu.
Powiem prawdę, nawet jeśli nie będzie to przyjemne.
Zależy, kto pyta.
Spróbuję najpierw zrozumieć, co ma na myśli.

Jaka rozmowa byłaby najlepsza, gdybyś nigdy nie musiał jej prowadzić? O tym, że muszę kogoś zawieść.
O własnej niepewności.
Z kimś, komu zaszkodziłem.
O uczuciu, że jestem w niewłaściwym miejscu.
Z kimś, kogo już nie kocham.

Co najczęściej powstrzymuje cię przed rozpoczęciem ważnej rozmowy? Strach przed tym, co się stanie potem.
Nie mogę znaleźć odpowiedniego momentu.
Uważam, że to nie jest aż tak ważne.
Nie chcę nikogo zranić.
Wątpię, że ten drugi mnie zrozumie.

Co robisz, gdy ktoś podczas rozmowy zaczyna płakać? Zamilknę i dam mu przestrzeń.
Czuję odpowiedzialność – co powiedziałem źle?
Staram się być wsparciem, nie oceniać.
Przejmę inicjatywę i złagodzę ton.
Powiem coś ludzkiego, może trochę humorystycznego.

Kiedy ostatnio powiedziałeś coś, co zmieniło relację? Kiedy coś przyznałem.
Kiedy szczerze stanąłem w obronie kogoś.
Kiedy nazwałem coś, co długo wisiało w powietrzu.
Kiedy powiedziałem „przepraszam“.
Kiedy dałem komuś do zrozumienia, że mi na nim zależy.

Co dla ciebie oznacza naprawdę „porozmawiać” z kimś? Zdjąć maski.
Słuchać bez potrzeby od razu reagować.
Być gotowym pokazać wrażliwość.
Pozwolić sobie nie zgadzać się i pozostać w kontakcie.
Czuć, że ten drugi naprawdę mnie słyszy.

Z kim powinieneś (lub chciałbyś) przeprowadzić rozmowę, która dotąd się nie odbyła? Z kimś z rodziny.
Sobie samemu.
Z przyjacielem, którego straciłem.
Z człowiekiem, któremu nie potrafiłem powiedzieć „dziękuję”.
Z kimś, komu nigdy nie powiedziałem prawdy.