Logowanie

Małe kroki ku bardziej zielonemu życiu

Wyobraź sobie, że rano odkrywasz, że w domu skończyła się twoja ulubiona kawa. Co zrobisz? Zrobię głęboki wdech, zaparzę herbatę i potraktuję to jako możliwość spróbowania czegoś innego.
Zapiszę to na listę zakupów i przez cały dzień myślę o tym, że czegoś mi brakuje.
Zajdę po nią pieszo do sklepu – przynajmniej się poruszam.
Sprawdzę, czy nie mam jakiejś alternatywy – improwizuję.
Zastanawiam się, dlaczego jest dla mnie tak ważna – może opieram się na rutynach bardziej, niż bym chciał.

W pracy kolega powie ci, że zaczął segregować odpady. Jak zareagujesz? Powiem „super“ i w duchu zapiszę, że mógłbym się zainspirować.
Zacznę pytać, co wszystko sortuje i jak sobie z tym radzi.
Powiem coś w stylu „To jest dzisiaj w modzie” i zmienię temat.
Cieszę się, że zmienia się też ktoś inny, nie jestem w tym sam.
Zastanę się, czy moje nawyki są zgodne z tym, co uważam za ważne.

Wyobraź sobie, że ktoś zaprasza cię na weekend bez telefonu i prądu – tylko natura. Co czujesz? Entuzjazm – brzmi jak potrzebny restart.
Niepewność – boję się, że będę poza wydarzeniami.
Ciekawość – interesuje mnie, jak to na mnie wpłynie.
Lęk – tracę kontrolę nad swoim otoczeniem.
Spokój – w końcu coś poza hałasem i impulsami.

W sklepie widzisz produkt w ekologicznym opakowaniu, ale jest trochę droższy. Co zrobisz? Wezmę ten tańszy – w końcu chodzi o pieniądze.
Zastanę się nad tym, co tym wspieram, i może dam szansę temu eko.
Automatycznie sięgam po bardziej ekologiczne – to mój sposób, jak coś zmienić.
To zależy od tego, co jeszcze kupuję – szukam równowagi.
Powiem sobie, że może następnym razem – ale wiem, że chciałbym być bardziej świadomy.

Kiedy ktoś zgłasza, że „jednostka i tak nic nie zmieni”, twoja reakcja? Może ma rację – wielkie zmiany są poza nami.
Wkurza mnie to – to właśnie jednostki mogą być katalizatorami.
Spróbuję mu pokazać, że nawet drobiazgi mają wpływ.
Rozważę, czy ma energię o tym rozmawiać, czy to tylko postawa obronna.
Biorę to jako sygnał, że może czuje się bezsilny – nie jako atak.

Jak postrzegasz ludzi, którzy żyją minimalistycznie? Podziwiam ich, ale to nie jest dla mnie.
Uważam, że pozbawiają się wielu radości.
Inspirować mnie – pokazują, że mniej czasami znaczy więcej.
Nie interesuję się tym – niech każdy robi po swojemu.
Interesuje mnie, jak to pomaga im czuć się wolniej.

Co dla ciebie oznacza "odpowiedzialność za planetę"? Coś, co powinno być rozwiązane przede wszystkim przez rząd i firmy.
Coś odległego – mam wystarczająco własnych problemów.
Codzienne wybory – jak żyję, co kupuję, jak podróżuję.
Temat, o którym wolę zbytnio nie myśleć – wywołuje we mnie lęk.
Okazja – żyć lepiej i bardziej świadomie, nie tylko ekologicznie.

Gdybyś mógł/mogła zmienić jeden swój nawyk na korzyść planety, co byś zmienił/zminiła? Podróżowanie – może mniej jeździć samochodem.
Żywienie – ograniczyć mięso lub plastikowe opakowania.
Zakupy – więcej myśleć, co naprawdę potrzebuję.
Zwyczaje w domu – ogrzewanie, światła, woda.
Komunikację – rozmawiać o tych sprawach z innymi.

Które stwierdzenie jest ci najbliższe? Nie zmienię świata, ale mogę zmienić swój dzień.
Jeśli każdy zrobi przynajmniej trochę, powstanie coś wielkiego.
Zmiana przychodzi wtedy, gdy jesteśmy gotowi coś poświęcić.
Nie jestem ekologicznym aktywistą – po prostu staram się nie być bierny.
Chcę żyć tak, aby było to zgodne z tym, co uważam za słuszne.

Wyobraź sobie, że za 10 lat będziesz żyć w idealnym świecie. Jak to tam wygląda? Więcej natury, mniej hałasu, wolniejsze tempo.
Społeczeństwo jest bardziej świadome – ludzie dostrzegają konsekwencje swoich działań.
Technologie służą naturze, a nie ją zastępują.
Każdy żyje prosto, ale pełnią.
Czuję się spokojnie, ponieważ wiem, że jestem częścią rozwiązania, a nie problemu.