Logowanie

Humor psychohigieniczny: Jak śmiech leczy umysł

Wyobraź sobie, że ktoś niespodziewanie opowiada ci zupełnie absurdalny dowcip w trakcie poważnego spotkania służbowego. Jak reagujesz? Zachowam poker face, ale w środku się śmieję.
Spontanicznie wybucham śmiechem, a potem przepraszam.
Zacznę analizować, dlaczego ktoś powiedział to właśnie teraz.
Czuję się trochę nieswojo, ale potem się uśmiecham z grzeczności.
Rzucę coś jeszcze bardziej absurdalnego, tak dla zabawy.

W poczekalni u lekarza zauważasz starą karykaturę na tablicy ogłoszeń. Co przychodzi ci na myśl jako pierwsze? Kto chyba wybrał właśnie ten obrazek?
Stary humor jest najlepszy – prosty i trafny.
Szukam, co autor chciał przez to powiedzieć.
Zaśmiałem/zaśmiałam się głośno, bez wyrzutów sumienia.
Wolałbym zobaczyć tam coś bardziej aktualnego lub mroczniejszego.

Wyobraź sobie, że ktoś podaruje ci skarpetki z zabawnym motywem. Co zrobisz? Natychmiast je założę, chociaż są okropne.
Uśmiechnę się, podziękuję, ale chyba ich nie wykorzystam.
Zastanowię się, czy to był ukryty przekaz.
Powiem coś jeszcze bardziej absurdalnego w zamian.
Skarpetki jako forma sztuki? Ciekawe.

Które stwierdzenie najbardziej do ciebie pasuje? „Życie jest zbyt ważne, aby je traktować poważnie.“
„Śmiech to tylko mechanizm obronny.“
„Bez humoru zwariowałbym/zwariowałabym otoczenie.“
„Humor? To jest coś, czego nie da się nauczyć.“
„Mój wewnętrzny klaun często ma urlop.“

Jaka sytuacja najbardziej by cię rozbawiła, nawet jeśli byś się starał/a to powstrzymać? Czyjś niekontrolowany atak śmiechu w nieodpowiednim momencie.
Zwierzę domowe, które naśladuje człowieka.
Literówka w oficjalnym dokumencie, która całkowicie zmienia znaczenie.
Kiedy ktoś przypadkiem wypowie się jak filozof, nie zdając sobie z tego sprawy.
Całkowity chaos, który nagle zaczyna mieć sens.

Jak najczęściej używasz humoru w trudnych sytuacjach? Rozładowuję napięcie w zespole.
Zaśmieję się cicho w głowie, jako forma samoobrony.
Zrobię sobie żarty z siebie.
Czasami przesadzam, ale to pomaga.
Zamaskuję tym lęk.

Gdyby twój wewnętrzny humor miał postać z filmu lub bajki, byłby to: Sarkastyczny bohater drugoplanowy
Klown z głębokimi myślami
Suchy typ z absurdalnymi uwagami
Bajkowy stwór z nieoczekiwaną mądrością
Ten, kto nie mówi dużo, ale kiedy już się odezwie, rozśmiesza wszystkich

Co w tobie wywołuje odprężenie i śmiech najszybciej? Krótki dowcip z nieoczekiwanym zwrotem
Wizualny gag, całkowicie poza kontekstem
Interny humor między przyjaciółmi
Sebeironia
Komiczna cisza w absurdalnej sytuacji

Który sposób humoru jest ci najdalszy? Wulgarne dowcipy
Zbytni „konstrukcyjny“ humor, który trzeba wyjaśniać
Stereotypy na rachunek mniejszości
Slapstick – fizyczne upadki i wypadki
Ironiczny humor, w którym nikt nie wie, co jest myślane poważnie.

Gdybyś miał wybrać jeden rodzaj śmiechu jako swój podpis, byłby to: Zaraźliwy wybuch śmiechu
Ciche chichotanie
Śmiech z oczami
Sarkastyczny uśmiech
Napad, którego nie można zatrzymać