Logowanie

Zdaleka praca bez stresu: Jak utrzymać dyscyplinę i równowagę

Wyobraź sobie, że masz przed sobą cały dzień pracy bez spotkań. Jak zaczniesz? Najpierw pójdę zrobić sobie kawę i w spokoju przemyślę dzień.
Otworzę e-mail i zacznę reagować na najpilniejsze sprawy.
Zapiszę sobie 3 priorytety dnia, które chcę mieć wieczorem gotowe.
Zacznę od tego, co mnie teraz najbardziej bawi, chociaż nie jest to pilne.
Poczuję ulgę – w końcu dzień, kiedy mogę zwolnić.

Coś cię rozprasza podczas pracy i wytrąca z koncentracji. Jak reagujesz? Wrócę do pracy, ale przez chwilę nie mogę się z powrotem skupić.
Zacznę rozwiązywać to, co mnie rozprasza, i zapomnę, co robiłem wcześniej.
Napiszę sobie notatkę, gdzie skończyłem, i kontynuuję później.
Powiem sobie, że to znak, że mam zmienić działalność.
Zaniepokoję się – może wcześniej robiłem coś źle.

Jest poniedziałek i czujesz, że nie chce ci się zaczynać pracować. Co zrobisz? Zmuszę się – jeśli tego teraz nie zrobię, później będzie gorzej.
Zacznę powoli – krótki spacer, kawa, a potem zacznę.
Otworzę zadania i wybiorę coś łatwego, co wprowadzi mnie w rytm.
Zacznę od tego, że zrobię plan i włączę muzykę.
Przemyślę, co tak naprawdę mnie demotywuje – może muszę coś zmienić.

Po trudnym dni masz jeszcze 3 niespełnione zadania. Jak podejmiesz decyzję? Pociągnę to – inaczej będę miała wyrzuty sumienia.
Rozważę, które z nich mogę przenieść na jutro.
Odłożę wszystko – po takiej presji zasługuję na odpoczynek.
Zrobię jedną, a resztę przemyślę rano z czystszą głową.
Napiszę sobie refleksję – co mnie dzisiaj wyczerpało bardziej, niż powinno?

Kiedy pracujesz z domu, twoje otoczenie... Często mnie rozprasza – trudno mi utrzymać granice.
Szanuje moją przestrzeń, jeśli ją wyraźnie określę.
Inspirowa mnie – lubię, gdy w domu jest wesoło.
Jest źródłem stresu – czasami uciekam do pracy.
Jestem spokojny – mam swój własny rytm, który tworzę.

Co najczęściej wyciąga cię z „trybu prokrastynacji” z powrotem do pracy? Krótki impuls – na przykład dokładny stoper lub wezwanie.
Uświadomienie sobie konsekwencji, jeśli nie zacznę teraz.
Zmiana otoczenia – przeniosę się gdzie indziej lub posprzątam.
Kontakt z kimś – zadzwonię do kolegi i się nastroję.
Przypomnienie sensu – dlaczego właściwie robię to, co robię.

Jak postrzegasz pojęcie „równowaga między pracą a życiem”? Jako idea, do której staram się przynajmniej zbliżyć.
Jak nieustanna walka – albo jedno, albo drugie.
Jak coś, co jest w moich rękach – zależy tylko od ustawienia.
Jak fraza – rzeczywistość jest bardziej skomplikowana.
Jako priorytet – bardzo starannie chronię swój czas.

Co robisz, gdy czujesz, że jesteś „nieefektywny”? Zwiększę presję – muszę sobie udowodnić, że mnie na to stać.
Zatrzymam się i zastanowię, co nie działa.
Zacznę analizować swój workflow i szukam wycieków.
Zrobię przerwę i poczekam, aż energia wróci.
Wątpię w siebie – może nie nadaję się do tej pracy.

Podczas pracy przypomnisz sobie coś osobistego, co cię emocjonalnie poruszy. Zepchnę to – teraz nie ma czasu na emocje.
Powiem sobie, że po pracy do tego wrócę.
Zastanę się krótko, ale staram się kontynuować pracę.
Zatrzymam się – czasami muszę to najpierw przetworzyć.
Zapiszę to – myśli wydobędę na zewnątrz i idę dalej.

Jak najczęściej decydujesz, co zrobisz jako pierwsze? Zgodnie z terminem i pilnością.
Według tego, co najbardziej obciąża moją duszę.
Według energii – gdy mam ochotę, idę w coś trudniejszego.
Zgodnie z tym, co zaplanowałem dzień wcześniej.
W zależności od nastroju – czasami muszę „nastroić” się na dzień.