Logowanie

Empatia kulturowa jako podstawa harmonijnych relacji

Wyobraź sobie, że kolega z zupełnie innym spojrzeniem na świat zaprosił cię na świętowanie swojego święta. Jak reagujesz? Interesujesz się znaczeniem świętowania i cieszysz się na coś nowego.
Chcesz być grzeczny, więc idziesz, chociaż nie czujesz się komfortowo.
Pytasz, czy będą tam ludzie, których znasz.
Przeprosisz, bo to nie pasuje do twoich wartości.
Powiesz, że przyjdziesz, ale masz nadzieję, że to ostatecznie zostanie odwołane.

W debacie ktoś wyraża opinię, która jest szokująca dla twoich uszu. Jak na to zareagujesz? Zastanowisz się, co mogło go do tego skłonić.
Natychmiast czujesz potrzebę, aby go naprawić.
Uśmiechniesz się i zmienisz temat.
Powiesz sobie, że każdy ma prawo do swojego zdania, ale to cię trochę zdenerwuje.
Zamrzisz i w duchu sortujesz, czy powinieneś go zakwalifikować jako „problemowego“.

Przyjaciółka zakochuje się w kimś z kultury, którą postrzegasz jako odległą. Co ci spontanicznie przychodzi do głowy? Ciekawość, jak się poznali i co ich łączy.
Obawy, jak sobie z tym poradzą w praktyce.
Potrzeba ją ostrzec, aby była ostrożna.
Łagodne napięcie, ale później to zostawisz.
Entuzjazm, że miłość pokonuje różnice.

Jak odbierasz, gdy ktoś w grupie mówi w języku, którego nie rozumiesz? Interesuje cię, co mówi, nawet jeśli go nie rozumiesz.
Czujesz się wykluczony i niewygodnie.
Uśmiechasz się, ale idziesz po swoje.
Zaczniesz bardziej obserwować mowę ciała.
Zastanawiasz się, czy powinien dostosować się do większości.

Twój zespół ma coraz więcej ludzi z różnych kultur. Jak na to reagujesz wewnętrznie? Widzę to jako okazję, aby nauczyć się czegoś nowego.
Masz wrażenie, że trzeba ustalić zasady, aby był porządek.
Nie wiesz, czy wciąż czujesz się częścią.
Uważasz, co mówisz, aby nikogo nie urazić.
Starasz się być mostem między innymi.

Wyobraź sobie, że ktoś łamie zasady społeczne, które w jego kulturze go nie obowiązują. Jak to postrzegasz? Interesuje cię kontekst – może się z tego czegoś nauczysz.
Powiesz mu, że u nas robi się to inaczej.
Milczysz i obserwujesz to, nie wiesz, czy interweniować.
Przypomina ci to, jak ważne są wyraźne granice.
Myślisz, że akceptowanie różnic buduje zaufanie.

Na kolacji ktoś żartuje w sposób, który wydaje ci się nietaktowny. Jak reagujesz? Zapytasz, co miał na myśli.
Zamarzisz i obserwujesz reakcje innych.
Zmienić temat, żeby to nie eskalowało.
Powiesz mu otwarcie, że to było niewłaściwe.
Zachowasz to i później wracasz do tego w myślach.

Jakie uczucia wywołuje w tobie niespodziewany dotyk od kogoś z innej kultury, gdzie jest to powszechne? Zaskoczenie, ale przypominasz sobie różnice kulturowe.
Natychmiast ustępujesz i czujesz się zakłócony.
Uśmiechasz się i starasz się to zrozumieć.
Zastanowisz się, czy powinieneś to wyjaśnić.
Potrzebujesz czasu, aby się zrelaksować.

Wyobraź sobie, że jesteś częścią dyskusji o religii. Jak się czujesz w takiej debacie? Otwarcie – lubisz słuchać różnych punktów widzenia.
Na baczności – wiesz, że to może być wybuchowy temat.
Nerwowo – wolałbyś jej unikać.
Ciekawie – badasz, dlaczego ludzie wierzą w to, w co wierzą.
Zarezerwowane – masz swoje zdanie, które zachowujesz dla siebie.

Jak postrzegasz, gdy ktoś potrzebuje więcej czasu, aby zrozumieć twoje intencje lub sposób komunikacji? Jesteś cierpliwy – każdy ma swój rytm.
Czujesz frustrację – dlaczego to nie jest jasne?
Starasz się szukać nowych sposobów, jak się wyrazić.
Zaczniesz kwestionować, czy w ogóle się rozumiecie.
Powiesz sobie, że to okazja do wzajemnej nauki.