Logowanie

Małe rytuały, które wzmacniają przyjaźnie

Wyobraź sobie, że masz 10 minut z przyjacielem, którego dawno nie widziałeś. Jak je najpierw wykorzystasz? Przypomnimy sobie coś, co zawsze nas rozśmieszało.
Zapytam go, jak się ma – szczerze, bez grzecznościowej pozy.
Zaproponuję wspólne milczenie z kawą – nie potrzeba słów.
Zacznę opowiadać o moich nowinkach, żebyśmy wiedzieli, gdzie jesteśmy.
Niepewnie się uśmiecham – chwilę mi zajmuje, zanim się nastroję.

Jaki symbol najlepiej oddaje twoje przyjaźnie? Zapałka – iskra, która coś zapali.
Koc – coś, co grzeje i chroni.
Lustro – pokazuje, czego nie chcę zawsze widzieć.
Most – łączy, nawet gdy jesteśmy daleko.
Kompas – nawiguje mnie, gdy się gubię.

Przyjaciel napisze ci krótką wiadomość bez kontekstu: „Tylko o tobie pomyślałem/pomyślałam.” Co przychodzi ci na myśl jako pierwsze? Coś się dzieje – może potrzebuje pomocy.
Drogi. Też o nim/nich pomyślałem/pomyślałam.
Nie wiem, co za tym stoi. Czekam, co będzie dalej.
To mnie ucieszy – od razu mu/jej napiszę coś serdecznego.
Uśmiechnę się, ale zostawię to tak. Nie wiem, co napisać w odpowiedzi.

Co dla ciebie oznacza powtarzający się wspólny gest – na przykład przywitanie ręką, ulubiony toast, wspólny spacer? To jest kotwica w czasie, która nas trzyma.
Przypomina mi, że nie jestem sam/sama.
Raczej symbol niż potrzeba – ważne są słowa.
Zależy, jaki mam dzień – czasami mnie to rozprasza.
To ładne, ale zwykle traktuję to jako coś oczywistego.

Twój przyjaciel chce regularnie wysyłać ci „myśl tygodnia”. Jak to postrzegasz? To jest głębokie – cenię tę inicjatywę.
Będę ciekawy/ciekawa, co mi to przyniesie.
Zależy, czy mam na to czas i chęć.
Nie rozumiem do końca, dlaczego chce to robić.
To mnie ucieszy, chociaż może nie zareaguję.

Jak byś zareagował/a, gdyby twój przyjaciel regularnie proponował „nasz poniedziałek” – dzień, kiedy się zadzwonicie? Super pomysł – uwielbiam takie rytuały.
Cieszy mnie to, jeśli to nie będzie obowiązek.
Zależy, czy to będzie naturalne, czy wymuszone.
Nie chcę być związany/a z dokładnym czasem – wolę spontanicznie.
Raczej to odrzucę – nie czuję potrzeby regularności.

Wyobraź sobie, że masz z przyjacielem tradycję: zawsze dajecie sobie coś małego, gdy się widzicie. Co czujesz? Ciepło – małe rzeczy niosą wielkie znaczenia.
Ciśnienie – co jeśli pewnego dnia nic nie przyniosę?
Zabawę – traktuję to jako część gry.
Sprzeczność – nie jestem pewny/pewna, czy to jest szczere.
Neutralne – nie obchodzi mnie to aż tak.

Przyjaciel wyśle ci starą fotografię was obojga z wycieczki. Jaka będzie twoja wewnętrzna reakcja? Ciepła – od razu przypominam sobie ten moment.
Refleksyjna – myślę, jak od tego czasu zmieniły się rzeczy.
Formalna – dziękuję, ale wiele to dla mnie nie znaczy.
Zaskoczona – nie spodziewałem/spodziewałam się tego, ale miło.
Mieszana – mam tendencję w wspomnieniach szukać błędów.

Wyobraź sobie, że twój przyjaciel nauczył cię małego gestu – na przykład poklepania po ramieniu jako znaku wsparcia. Jak byś go używał/a? Zachowam to jako intymną tajemnicę między nami.
Zacznę go używać także z innymi – szerzę dalej.
Tylko jeśli sytuacja na to pozwala.
Zapomnę o tym, jeśli mi tego nie przypomni.
Wywołuje we mnie niespodziewane emocje – nie jestem pewny/pewna.

Gdybyś miał/a wymyślić nowy rytuał przyjaźni, co by to było? Dzielone milczenie pod gwiazdami raz w miesiącu.
Krótka wiadomość głosowa w każdą niedzielę wieczorem.
Wymyślony pozdrowienie, którego nikt inny nie używa.
Zeszyt wdzięczności, który sobie przekazujemy.
Wspólne wyzwanie – na przykład miesiąc bez narzekania.