Logowanie

7 – 9 lat: Rozpoznawanie emocji i empatia

Wyobraź sobie, że twój przyjaciel w szkole wygląda smutno. Co byś zrobił jako pierwsze? Zapytam go, co się stało i czy mogę pomóc.
Nadamnę mu jakąś zabawną ksywkę, żeby się roześmiał.
Zostawię go tak, na pewno sobie poradzi.
Przyniosę mu coś, co lubi, żeby poczuł się lepiej.
Zacznę mówić o czymś innym, żeby o tym zapomniał.

Gdybyś był zwierzęciem, które najlepiej potrafiłoby zrozumieć uczucia innych, kim byś był? Pies, ponieważ zawsze czuję, kiedy ktoś potrzebuje przytulenia.
Sowa, bo wszystko zauważam, ale dużo nie mówię.
Kot, bo wiem być sam, ale też przy kimś, gdy trzeba.
Delfin, bo lubię zabawę i potrafię zachęcać innych.
Niedźwiedź, bo czasami chcę pomóc, ale innym razem wolę się wycofać.

Twój przyjaciel jest zły, bo przegrał w grze. Jak zareagujesz? Powiem mu, że nie musi się martwić, następnym razem wygra.
Zacznę opowiadać o czymś innym, żeby się rozproszył.
Śmieję się, bo przegrana to nic poważnego.
Zostawię go tak, niech się zdenerwuje, a potem do niego wrócę.
Spróbuję dać mu szansę wygrać w czymś innym.

Jaki dźwięk według ciebie mogłaby mieć radość? Dźwięczny śmiech i klaskanie rąk.
Szybkie bębnienie, jak gdyby ktoś skakał z radości.
Ciche śpiewanie, kiedy ktoś jest zadowolony.
Silny krzyk, jak gdyby ktoś świętował gola.
Żaden dźwięk, radość można poczuć także w ciszy.

Wyobraź sobie, że masz magiczną zdolność widzenia emocji jako kolory. Jaki kolor miałby smutek? Granatowo-niebieską, jak gdy na niebie jest burza.
Szary, bo smutek jest ciężki i ciągnie w dół.
Jasnoróżową, bo może być delikatna i szybko znika.
Czarny, bo smutek może być głęboki jak noc.
Zieloną, bo po smutku zawsze przychodzi coś nowego, jak na wiosnę.

Kiedy widzisz kogoś, kto płacze, co myślisz jako pierwsze? Może mogę mu pomóc, jeśli powie mi, co go trapi.
Może potrzebuje być chwilę sam, aby się uspokoić.
Chybałoby mi odejść, żeby go nie niepokoić.
Mam nadzieję, że szybko przestanie się martwić.
Może tylko myślę, że płacze, ale czuje coś innego.

Gdybyś mógł włożyć jakąś emocję do butelki, którą schowałbyś na później? Szczęście, żebym je miał, gdy będzie mi smutno.
Spokój, abym mógł go użyć, gdy będę zły.
Zaskoczenie, aby mogłem wciąż cieszyć się czymś nowym.
Odwagi, aby nie bać się próbować nowych rzeczy.
Miłość, aby móc ją komuś dać, gdy będzie jej potrzebował.

Gdybyś mógł zrobić prezent, który pomógłby komuś poczuć się lepiej, co by to było? Miękka poduszka do przytulania, gdy ktoś jest smutny.
Cudowne okulary, które pokazywałyby tylko dobre rzeczy.
Książkę z dowcipami, aby każdy mógł się pośmiać.
Bransoletka, która przypominałaby piękne wspomnienia.
Butelkę z pachnącym powietrzem, które by uspokajało.

Gdybyś miał wybrać jedną supermoc, którą wykorzystałbyś do pomocy przyjaciołom, która by to była? Umieć słyszeć, co ktoś czuje, nawet jeśli tego nie powie.
Umieć zmieniać nastroje tak, aby ludzie czuli się szczęśliwi.
Umieć rozśmieszyć każdego, kto jest smutny.
Umieć dać ludziom siłę, aby poradzili sobie z tym, co ich trapi.
Umieć zatrzymać czas, aby mogli odpocząć, kiedy tego potrzebują.

Wyobraź sobie, że jesteś bajkowym bohaterem, który pomaga innym z ich uczuciami. Jakie byłoby twoje imię? Cichy słuchacz, który zawsze wysłucha i zrozumie.
Serce na dłoni, które potrafi rozdawać radość.
Niewidzialny przyjaciel, który zawsze stoi przy kimś, kiedy go potrzebuje.
Odważny uzdrowiciel, który pomaga przez uściski i słowa.
Duch radości, który potrafi wyczarować uśmiech na każdej twarzy.