Je hoeft niet alles te kunnen. Gewoon beginnen is genoeg!

Stel je voor dat je voor een berg staat die je moet beklimmen. Hoe ziet je eerste stap eruit?

Ik maak een kopje koffie en kijk er een tijdje naar.
Ik zal om haar heen rennen, zodat ik haar beter leer kennen.
Ik begin te klimmen, ook al weet ik niet precies waarheen.
Ik zal iemand bellen die het al heeft gedaan.
Ik vraag me af of ik daar überhaupt naartoe moet gaan.

Je hebt de kaart van je leven gekregen, maar de helft ontbreekt. Wat ga je doen?

Ik verzin de rest zelf.
Ik begin stukken bij andere mensen te zoeken.
Ik zal proberen te onthouden wat ik al heb doorlopen.
Ik leg de kaart weg - ik volg toch mijn gevoel.
Ik begin mijn eigen te tekenen, laat het maar wat zijn.

Voor je verschijnt een enorme lege ruimte en je moet deze vullen. Wat doe je als eerste?

Ik breng daar licht en kleuren in.
Ik zal vrienden bellen, zodat we het samen kunnen maken.
Ik ga in het midden zitten en wacht op wat in me opkomt.
Ik begin bij de hoeken - georganiseerd en in stukjes.
Ik leg mijn spullen neer op basis van mijn humeur.

Stel je voor dat je innerlijke stem de vorm van een dier heeft. Wat zegt het je op dit moment?

„Houd even op, niet alles hoeft meteen.“
„Probeer het, je zult zien wat er gebeurt.“
"Vergeet niet dat je al veel hebt bereikt."
„Ook onzekerheid heeft zijn charme.“
„Je bent niet alleen, rust.“

Zie je een andere persoon die precies die weg gaat waar jij bang voor bent om te gaan. Wat voel je?

Nieuwsgierigheid – misschien gaat het toch.
Jaloezie, maar ook een vonk van motivatie.
Verlichting – ten minste heeft iemand het gered.
Twijfels - wat als het mislukt?
Respect - iedereen heeft zijn tijd.

Als je één woord zou moeten kiezen dat de hele dag boven je hoofd kan schijnen, welk is dat?

Begin.
Dat is genoeg.
Adem in.
Ver.
Ontspan.

Stel je voor dat je iets begint. Welke kleur zou dat beschrijven?

Turkoois – kalm, maar levendig.
Rood – energie en druk.
Groen – nieuwe groei.
Geel – nieuwsgierigheid en speelsheid.
Blauw - vertrouwen en concentratie.

Je ziet een deur voor je die alleen opent als je iets opgeeft. Wat laat je los?

Verwachtingen van anderen.
Perfectionisme.
Angst om het te verpesten.
De behoefte om te controleren.
De wens om alles van tevoren te weten.

Als je jezelf zou moeten beschrijven aan het begin van iets eenvoudigs, wat zou dat dan zijn?

Een zaadje dat kiemt.
Druppel die op het oppervlak valt.
De eerste toon van het lied.
Een lucifer die vonkt.
Open hand.

Hoe ziet "vooruitgang" eruit in jouw hoofd?

Onzichtbare draad die me leidt.
Mozaïek – elke dag een ander stukje.
Langzame dans naar voren.
Boek waarin elke pagina pas later zin krijgt.
Adem - één voor één.

Verzend antwoorden