Duurzame gewoonten die iedereen kan beheersen

Stel je voor dat iemand je de sleutel geeft van een tuin vol seizoensgebonden fruit en groenten. Je mag nemen wat je wilt. Wat ga je doen?

Ik kijk wat daar groeit, neem een paar dingen mee en bedank.
Ik begin te plannen aan wie ik de overtollige spullen zou kunnen geven.
Ik neem alleen wat ik ken en weet dat ik zal gebruiken.
Ik kijk ernaar uit, maar waarschijnlijk ga ik daar niet meteen heen.
Ik stel voor dat we de tuin samen verder kunnen ontwikkelen.

Stel je voor dat iemand in jouw omgeving begint te praten over afvalvermindering en minimalisme. Wat is je eerste gedachte?

Interessant, misschien zou ik me kunnen laten inspireren.
Ach, weer een onderwerp dat me wil overtuigen hoe te leven.
Ik doe al iets soortgelijks, maar stil en zonder opschudding.
Ik heb zin om te tegenspreken - iedereen heeft tenslotte zijn eigen levensstijl.
Ik wil vragen naar specifieke voorbeelden en ervaringen.

Je ochtend word je wakker en ontdek je dat de elektriciteit niet werkt. Wat doe je als eerste?

Ik open het raam en maak mijn koffie anders – ik improviseer.
Ik begin te zoeken waar het probleem is en wie ik kan bellen.
Ik ga zitten en gebruik het als een reden om te ontspannen.
Ik ben boos, zonder technologie voel ik me afgesneden.
Ik ga naar de buurman - misschien kunnen we samen iets oplossen.

Je koelkast is halfleeg, maar je hebt verschillende restjes. Wat ga je avondeten?

Ik maak een creatieve "alles-overschot" maaltijd.
Ik bestel iets, zodat ik het zonder zorgen heb.
Ik stel een eenvoudig, voedzaam bord samen van wat er over is.
Ik laat het over aan mijn partner of iemand anders.
Ik vraag me af of het tijd is voor een korte vasten of reiniging.

Een vriend nodigt je uit voor een weekendworkshop over een eenvoudiger leven. Hoe reageer je?

Ik kijk meteen naar het programma - het klinkt interessant.
Ik zal zeggen dat ik niet weet of ik daar tijd voor zal vinden.
Ik overweeg of er mensen zullen zijn met wie ik me goed voel.
Ik zou liever ergens naartoe gaan met comfort - een workshop is niets voor mij.
Ik vraag of het mogelijk is om alleen voor een deel te komen.

Wat spreekt je het meest aan bij de gedachte aan "duurzaam leven"?

Het gevoel dat ik deel uitmaak van iets groters.
Efficiëntie en minder afval.
Innerlijke rust en orde in jezelf en om je heen.
Vermindering van stress door materiële druk.
Mogelijkheid om je eigen alternatieven te creëren.

Tijdens een wandeling zie je een plastic fles op het trottoir. Wat doe je?

Ik til haar op en gooi haar in de dichtstbijzijnde prullenbak.
Ik negeer het - het is niet mijn verantwoordelijkheid.
Ik vraag me af waarom mensen het daar achterlaten.
Ik neem haar, maar ik voel woede over de onverantwoordelijkheid van anderen.
Ik maak een foto van haar en deel het met een opmerking over afval.

Welke van deze beweringen komt het dichtst bij jou?

Elke kleine stap telt, ook al ziet niemand het.
Veranderingen hebben alleen zin als ze zichtbaar en blijvend zijn.
Ik doe wat ik kan, maar ik ga mijn leven daar niet mee compliceren.
Ik begin de verandering eerst bij mezelf, en pas daarna verspreid ik het.
Ik vind betekenis in eenvoud, niet in perfectie.

Als je maar één ding in je dagelijkse routine zou kunnen veranderen, wat zou dat dan zijn?

Meer te voet of met de fiets gaan.
Beperk impulsief winkelen.
Vaker thuis koken.
Meer tijd voor de natuur hebben.
Verminder het gebruik van plastic en verpakkingen.

Hoe zou je reageren op de mening dat "Duurzaamheid alleen voor degenen is die het zich kunnen veroorloven"?

Ik zou een andere kijk proberen te bieden.
Ik vraag me af of er iets van waar is.
Ik voel een lichte irritatie - het is gewoon een excuus.
Ik stem ermee in – niet iedereen heeft dezelfde voorwaarden.
Ik zou het gesprek afwenden, ik heb geen zin om te discussiëren.

Verzend antwoorden