Logowanie

Jak ustawić granice w świecie cyfrowym i znaleźć wewnętrzny spokój

Jak ustawić granice w świecie cyfrowym i znaleźć wewnętrzny spokój

Odkryj swoje granice w cyfrowym świecie! Każdy z nas ma unikalne mocne strony i ukryte zdolności, które czekają na odkrycie. W cyfrowym świecie, który nas otacza, ważne jest, aby znaleźć równowagę i wewnętrzny spokój.

W tym module dowiesz się, jak ustawić zdrowe granice w relacji do technologii cyfrowych. Nauczysz się, jak chronić się przed cyfrowym przeciążeniem i znaleźć sposoby na utrzymanie dobrostanu psychicznego.

Identyfikacja osobistych granic – nauczysz się, jak rozpoznać, gdzie są twoje granice i dlaczego są ważne.
Ustawienie cyfrowych ograniczeń – zdobędziesz praktyczne wskazówki, jak ograniczyć czas spędzany w mediach społecznościowych i na innych platformach.
Tworzenie przestrzeni dla siebie – odkryjesz, jak stworzyć przestrzeń na odpoczynek i regenerację bez cyfrowych zakłóceń.
Tworzenie zdrowych nawyków – nauczysz się, jak wprowadzić pozytywne nawyki do swojego cyfrowego życia.
Wsparcie dobrostanu psychicznego – dowiesz się, jakie techniki pomogą ci utrzymać wewnętrzny spokój w obecnej erze cyfrowej.

Podsumowanie: Nie czekaj i odkryj, jak ustawić granice w cyfrowym świecie. Wypróbuj ten moduł i rozpocznij swoją drogę do wewnętrznego spokoju już dziś!

Wyobraź sobie, że przez cały dzień wibruje twój telefon, ale ty w końcu masz wolne. Co zrobisz? Ciekawość nie pozwala mi tego zignorować – przynajmniej zajrzę.
Wyłączę dźwięk i powiem sobie, że wszystko poczeka.
Zacznę się zastanawiać, czy komuś czegoś nie jestem winien.
Zagniewam się, że ktoś zakłóca mój spokój.
Czuję lekkie wyrzuty sumienia, że się nie odzywam, ale pozostaję offline.

Jaki obraz przychodzi ci na myśl, gdy słyszysz słowo „cisza”? Pokój pełen książek.
Pusta góra bez sygnału.
Rozmowa z samym sobą.
Poczucie, że coś jest nie tak.
Nuda, którą trzeba czymś wypełnić.

Jak się czujesz, gdy widzisz, że przegapiłeś(aś) 10 powiadomień? Ciekawość, może wydarzyło się coś ważnego.
Stres – muszę to szybko sprawdzić.
Spokój, zajmę się tym, gdy będę miał czas.
Irytacja – dlaczego ciągle coś mnie rozprasza?
Obawa – czy kogoś nie zawiodę, że nie odpisałem(łam).

Nagle przez 3 dni stracisz internet. Co zrobisz? Zacznę spisywać listę rzeczy, które muszę rozwiązać po powrocie.
Cieszę się tym – w końcu spokój.
Spróbuję znaleźć inny sposób, jak być w kontakcie.
Zacznę myśleć, co ze sobą zrobić.
Czuję się odłączony(a), jakbym przestał(a) istnieć.

Które stwierdzenie najbardziej do ciebie przemawia? „Nie odpisałem, bo potrzebowałem przestrzeni.“
„Dla wszystkich mam zawsze otwarte drzwi.“
„Nie wszystko zasługuje na moją reakcję.“
„Kiedy nie jestem online, coś mi umyka.“
„Czasami gubię się w świecie innych i zapominam o sobie.“

Wyobraź sobie, że ktoś nagle zwraca się do ciebie z pytaniem: „Dlaczego mi nie odpisałeś(aś)?“ Wyjaśnię, że byłem(zam) zajęty(a).
Zaczynam czuć się winny.
Powiedz mu: „Mam prawo być offline.”
Zacznę się bronić i czuję presję.
Może bałem się, co mi chce powiedzieć.

Kiedy zasypiasz, co najczęściej dzieje się w twojej głowie? Przeglądam rozmowy, które miałem(miałam) w ciągu dnia.
Myślę, co zapomniałem(zapomniałam) rozwiązać.
Skupiam się na oddychu, aby się uspokoić.
Staram się wyłączyć, ale głowa pracuje na pełnych obrotach.
Czuję spokój – wszystko ma swój czas.

Jak reagujesz, gdy ktoś do ciebie napisze w nocy? Odpowiem od razu, gdy to zobaczę.
Ignoruję – mam swój czas dla siebie.
Rozważę, czy to coś pilnego.
Czuję mieszankę złości i winy.
Nie wiem, ale chyba by mnie to zdenerwowało.

Które porównanie najlepiej oddaje twoje podejście do technologii? Są jak mapa – prowadzą mnie, ale nie zastępują drogi.
Jak cukier – smaczne, ale wiem, że potrzebuję umiaru.
Jak powietrze – bez nich czuję się zagubiony(a).
Jak ogień – gdy go nie kontroluję, pochłonie mnie.
Jak okno – pokazuje świat, ale gdy go nie zamknę, jest przeciąg.

Co dla ciebie oznacza „wewnętrzny spokój”? Mieć czas bez wyrzutów sumienia.
Nie potrzebować nic udowadniać.
Umieć powiedzieć „nie” bez tłumaczenia.
Być szanowanym, nawet gdy się wycofam.
Mieć pewność, że nawet bez odpowiedzi jestem wystarczający.