Logowanie

Zachowaj swoją tożsamość: Klucz do zdrowia psychicznego w wychowaniu dzieci

Zachowaj swoją tożsamość: Klucz do zdrowia psychicznego w wychowaniu dzieci

Odkryj swoją wyjątkowość! Każdy z nas ma unikalne mocne strony lub ukryte zdolności, które możemy wykorzystać, aby stać się lepszymi rodzicami. Zachowanie własnej tożsamości jest kluczowe dla naszego dobrostanu psychicznego i zdolności wychowawczych.

W tym module dowiesz się, jak zachować swoją indywidualność i siłę w procesie wychowawczym. Skupimy się na technikach i strategiach, które pomogą ci znaleźć równowagę między obowiązkami rodzicielskimi a osobistym rozwojem.

Świadomość siebie – nauczysz się, jak rozpoznać i docenić swoje własne zdolności.
Akceptacja swojej tożsamości – dowiesz się, dlaczego ważne jest, aby być autentycznym i jak to wpływa na twoje dzieci.
Ustalanie granic – nauczysz się, jak ustawić zdrowe granice, aby chronić swoje samopoczucie psychiczne.
Wsparcie osobistego wzrostu – odkryjesz, jak osobisty rozwój może pozytywnie wpłynąć na twoją rodzinę.
Tworzenie pozytywnego środowiska – nauczysz się, jak stworzyć rodzinne środowisko, które wspiera indywidualny rozwój dzieci i ciebie samego.

Podsumowanie: Nie przegap okazji, aby odkryć i wzmocnić swoją tożsamość. Wypróbuj ten moduł i zapewnij sobie lepsze samopoczucie psychiczne w wychowywaniu dzieci!

Wyobraź sobie, że masz pół dnia tylko dla siebie. Co zrobisz z tym czasem jako pierwsze? Zacznę robić coś kreatywnego, co długo odkładałem/odkładałam.
Zadzwonię do kogoś, kogo dawno nie słyszałem/słyszałam.
Usiądę i przez chwilę po prostu nic nie robię.
Zacznę planować, jak ten czas jak najefektywniej wykorzystać.
Nie wiem, chwilę się tylko kręcę, zanim podejmę decyzję.

Gdybyś miał/miała porównać swoje dni do obrazu, jaki by to był? Orkiestra, w której każdy instrument gra swoją partię.
Płótno pełne spontanicznych kolorów.
Klepsydra.
Mapa z strzałkami i notatkami.
Ciche jezioro pod pochmurnym niebem.

Jak się czujesz, gdy twoje dziecko nie zgadza się z twoją decyzją? Zaskoczony, ale ciekawy pytam, co myśli.
Lekko zirytowany, ale staram się zachować spokój.
Mam ochotę to wyjaśnić znowu i znowu.
Zamraża się we mnie i myślę, co zrobiłem/zrobiłam źle.
Cieszę się, że wyraża własne zdanie.

Kiedy myślisz o sobie sprzed posiadania dzieci, co czujesz? Inspirację, jakby to była inna osoba, którą mogę na nowo odkryć.
Smutek za tym, co już nie ma.
Duma, jak bardzo się od tamtej pory rozwinąłem/rozwinęłam.
Winę, że się od siebie oddaliłem/oddaliłam.
Nostalgiczne ciepło, ale nic dramatycznego.

Wyobraź sobie, że twoje dziecko powie: „Chcę być jak ty, kiedy dorosnę.” Co pierwsze przychodzi ci do głowy? Muszę być lepszym wzorem, niż jestem teraz.
To jest piękne, ale niech przede wszystkim będzie sobą.
Trochę mnie to przeraża, nie czuję się na to.
Jestem wzruszony/a i dumny/a.
Zacznę się zastanawiać, co dokładnie ma na myśli.

Jaka przestrzeń ma twoje "ja" w codziennym życiu? Taki, jaki aktywnie stworzę.
Bardzo mały, często go gdzieś popycham.
Czasami się pojawia, gdy gubię się w muzyce, książce, myślach.
Mam wrażenie, że chronię go jak skarb.
Ani nie wiem, gdzie dokładnie kończę ja i zaczynają inni.

Które słowo najlepiej opisuje twoje codzienne podejmowanie decyzji? Odpowiedzialność.
Intuicja.
Strategia.
Wątpliwości.
Usługa.

Gdybyś miał/a opisać swoją wewnętrzną siłę, byłaby... Cicha i głęboka jak korzenie drzewa.
Nie jest stała, ale gdy przychodzi, jest silna.
Logiczna i systematyczna.
Kreatywna, zmieniająca się jak wiatr.
Zależna od tego, jak się do mnie odnoszą inni.

Kiedy dziecko się bawi, a ty masz wolną chwilę, co robisz? Patrzę na to i myślę.
Szybko zabiorę się do obowiązków, póki jest czas.
Otworzę coś, co osobiście mnie bawi.
Przychodzi mi do głowy, że powinienem/powinnam robić coś „pożytecznego”.
Zaśnę lub całkowicie się wyłączę.

Co dla ciebie znaczy słowo „ja”? Coś, co się nieustannie rozwija.
Coś, co czasami gubi się w innych.
Jasny kompas.
Czasami tajemnica, której jeszcze nie znam.
Podstawa, o którą należy dbać jak o dziecko.