Logowanie

Rodzicielstwo partnerskie: Jak budować zespołowe nawyki pracy nawet przy różnych opiniach

Rodzicielstwo partnerskie: Jak budować zespołowe nawyki pracy nawet przy różnych opiniach

Razem silniejsi: Klucz do partnerskiego rodzicielstwa. Każdy z nas ma unikalne mocne strony i ukryte umiejętności, które mogą wzbogacić życie rodzinne. W partnerskim rodzicielstwie ważne jest, aby te umiejętności poznać i w pełni wykorzystać.

W tym module dowiesz się, jak budować zespołowe nawyki pracy, nawet przy różnych opiniach. Nauczysz się, jak efektywnie komunikować się i współpracować ze swoim partnerem, aby stworzyć harmonijne i funkcjonalne środowisko rodzinne.

Identyfikacja mocnych stron – nauczysz się, jak rozpoznać i wykorzystać unikalne umiejętności swoje i swojego partnera.
Efektywna komunikacja – przyswojenie technik, które ułatwią otwartą i przyjazną dyskusję na temat podejść do rodzicielstwa.
Rozwiązywanie konfliktów – strategie na konstruktywne radzenie sobie z różnymi opiniami i znalezienie wspólnej drogi.
Wspólne planowanie – stworzenie rodzinnej wizji, która uwzględnia wartości i cele obojga rodziców.
Wsparcie i motywacja – stworzenie środowiska, w którym oboje partnerzy czują się wspierani i zmotywowani do osobistego rozwoju.

Podsumowanie: Nie wahaj się i wypróbuj ten moduł, aby stać się silniejszym zespołem w rodzicielstwie i stworzyć bardziej harmonijne środowisko rodzinne.

Wyobraźcie sobie, że partner zrobił coś inaczej, niż się umówiliście. Jak na to zareagujecie jako pierwsze? Zatrzymam się, głęboko odetchnę i zastanowię się, co doprowadziło do tej zmiany.
Natychmiast chcę to rozwiązać, aby się to nie powtórzyło.
Zostawię to tak, ale zanotuję to „na liście“.
Zrobię swoją część po swojemu i idziemy dalej.
Zapytam dzieci, jak to postrzegały, i w zależności od tego zareaguję.

Kiedy partner zaproponuje sposób rozwiązania, z którym się nie zgadzasz, co jako pierwsze przychodzi ci do głowy? „Może ma rację, spróbuję to zrozumieć.“
„Muszę bronić swojego stanowiska, bo inaczej stracę szacunek.“
„Znowu będę musiał ustąpić.“
„To będzie interesujące, porozmawiajmy o tym.“
„Niech to spróbuje – potem sam/sama zobaczy.“

Kiedy dziecko zrobi coś źle, a ty z partnerem macie przeciwne zdanie na temat reakcji, co zrobicie? Proponuję, abyśmy omówili to później, gdy dzieci nie słyszą.
Upieram na swoim od razu, nawet przed dziećmi.
Zachowam spokój i pozwolę partnerowi reagować na swój sposób.
Przejmę kontrolę i wyjaśnię dzieciom swoje stanowisko.
Interesuje mnie, jak to dziecko postrzega – przez jego spojrzenie możemy podjąć decyzję.

Który obraz najlepiej oddaje wasz idealny zespół rodzicielski? Dwie ręce, które trzymają wspólny kamień.
Orkiestra, w której każdy gra na innym instrumencie, ale brzmi to pięknie.
Kapitan i nawigator na jednej łodzi.
Para wspinaczy, związanych na tej samej linie.
Dwie osoby, które oglądają ten sam film z różnych miejsc.

Co was najbardziej denerwuje, gdy partner zachowuje się inaczej w wychowaniu niż ty? Kiedy to zrobi bez wyjaśnienia.
Kiedy udaje, że jego sposób jest jedynym słusznym.
Kiedy całkowicie ignoruje, co ustaliliśmy.
Kiedy dziecko zaczyna wykorzystywać nasze różnice.
Kiedy czuję, że moje słowa nie mają wagi.

Jak najczęściej szukacie wspólnego rozwiązania? Wymyślam, co mogłoby być „win-win”.
Szukam kompromisu, chociaż nie jest idealny.
Wyjście z tego, co dzieci właśnie potrzebują.
Obserwuję, czy partner ustępuje – i dostosowuję się do tego.
Dam temu czas – rozwiązania przyjdą naturalnie.

Gdybyś miał porównać swój partnerski dialog w wychowaniu do muzyki, byłby to… Jazz – czasami chaotyczny, ale z szacunkiem do drugiego.
Rock – silny, emocjonalny, wybuchowy.
Klasyka – stabilna, z pewnymi zasadami.
Improvizacja – nigdy nie wiem, co się wydarzy.
Cisza – wiele się dzieje między wierszami.

Wyobraźcie sobie, że macie odmienne zdanie na temat szkoły dla dziecka. Jak chcielibyście to rozwiązać? Zrobimy wspólną listę plusów i minusów.
Każdy przeforsuje swoją szkołę i zdecydujemy głosowaniem.
Odwiedzimy obie szkoły, a potem porozmawiamy.
Powiedzmy dziecku i pozwólmy mu wybrać.
Damy sobie tydzień na to, żeby każdy przeszedł to sam.

Co jest dla ciebie najważniejsze w partnerstwie rodzicielskim? Szacunek dla różnic.
Jasna umowa i dyscyplina.
Wsparcie, chociaż się nie zgadzam.
Wewnętrzny spokój i równowaga.
Autentyczność i prawdziwość.

Gdybyś miał zdefiniować „dobry zespół“ w rodzicielstwie, co by to było? Dwaj, którzy się słuchają i szukają mostów.
Dwaj, którzy ciągną za jeden sznur, chociaż każdy w inny sposób.
Dwaj, którzy potrafią się pokłócić, a potem uśmiechnąć.
Dwaj, którzy nawzajem chronią swoje plecy.
Dwaj, którzy popełniają błędy – a przy tym rosną.